Czym są korony zębowe?
Przy poważnych uszkodzeniach zębów, dla zamaskowania nieestetycznych zmian, a także w celach ochronnych, na przykład po leczeniu kanałowym zęba, dość często stosuje się tzw. korony zębowe. To estetyczna alternatywa dla stałych lub częściowych protez zębowych, zwłaszcza gdy w grę wchodzi rekonstrukcja koron pojedynczych zębów, a także dla nakładek licowych, które stosuje się jedynie w przypadku zębów zdrowych, najczęściej przednich.
Dla kogo są przeznaczone korony zębowe?
Wskazaniem do stosowania sztucznej korony zębowej są wszelkie zmiany, które w negatywny sposób odbijają się na estetyce zęba. To przede wszystkim poważne uszkodzenia związane ze zmianami próchniczymi, których nie da się zamaskować metodami mniej inwazyjnymi, a także złamania zębów i niemożliwe do usunięcia przebarwienia. Gdy ząb został poważnie uszkodzony i jego odbudowa jest już niemożliwa, wówczas korona zębowa jest jednym z najlepszych rozwiązań. Pozwala zamaskować istniejący ubytek i jednocześnie oferuje duży komfort użytkowania, zdecydowanie wyższy niż ruchoma proteza zębowa. Korony zębowe stosowane są również przy rekonstrukcji zgryzu oraz po leczeniu kanałowym. W tym ostatnim przypadku używa się ich nie tylko w celach estetycznych, ale i ochronnych. Twarda korona zabezpiecza osłabiony ząb, minimalizując ryzyko jego złamania lub szybkiego wyszczerbienia. Co warte podkreślenia, korony stosuje się także na implanty i wykorzystuje w postaci mostów do wypełniania ubytków w uzębieniu – zamiast częściowej protezy.
Czy istnieją przeciwwskazania do założenia koron zębowych?
Nie ma zasadniczych przeciwwskazań do poprawy estetyki uzębienia poprzez nałożenie na uszkodzone, przebarwione lub osłabione zęby korony zębowej. Niestety ze względu na zakres powstałych zniszczeń, korona nie zawsze będzie możliwa do założenia. Wówczas można zdecydować się na most, implant lub protezę. Korony nie można założyć, gdy pozostała część naturalnego, zdrowego zęba, wystaje ponad dziąsło mniej niż 2-3 mm lub gdy w wyniku zmian próchniczych widoczna część zęba uległa zupełnemu rozpadowi. Jeśli zdrowy fragment zęba znajduje się poniżej linii dziąsła, można jeszcze spróbować wydłużyć jego koronę, zastosować koronę tymczasową, a po upływie kilku miesięcy założyć jej stałą, porcelanową wersję - w takich sytuacjach często stosuje się implanty. Korony zębowe nie mogą być stosowane również wtedy, gdy pacjent cierpi na chorobę przyzębia, zwłaszcza w jej zaawansowanym stadium – obniżanie się linii dziąseł może doprowadzić do szybkiego rozchwiania zęba i utraty korony.
Rodzaje koron zębowych
Istnieją trzy podstawowe rodzaje koron zębowych: pełnoceramiczne, metalowe i metalowe z wykończeniem ceramicznym. Największą estetyką charakteryzują się korony pełnoceramiczne, którym można nadać kolor niemal identyczny z kolorem pozostałych, naturalnych zębów. Ich powierzchnia jest idealnie gładka, są one również dość trwałe, nie powodują podrażnień i odczynów alergicznych. Metalowe korony zębowe mogą być wykonane z takich metali jak tytan, stal, a także srebro czy złoto. Współcześnie, ze względu na mniejszą estetykę, stosuje się je rzadko. Znacznie popularniejsze są korony metalowo-porcelanowe. Ich zaletą jest duża wytrzymałość, estetyka i przystępna cena. W przypadku osób podatnych na próchnicę zębów często stosuje się korony na podbudowie ze złota lub srebra, które wykazują silne działanie antybakteryjne. W celach doraźnych, podczas leczenia stomatologicznego, stosuje się również ochronne korony tymczasowe wykonane z akrylu. Są one nietrwałe i dość łatwo ulegają przebarwieniom. Można korzystać z nich jedynie przez krótki czas, przed założeniem korony stałej.
Jak wygląda zabieg?
W odróżnieniu od zabiegu zakładania licówki, procedura związana z przygotowaniem korony zębowej jest nieco bardziej skomplikowana i pracochłonna. Oczywiście w pierwszej kolejności należy wyleczyć ząb z próchnicy. Następnie poddaje się go szlifowaniu, dość mocno zmniejszając jego powierzchnię z każdej strony. Zabieg szlifowania najczęściej wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, dzięki czemu jest praktycznie bezbolesny. Po oszlifowaniu zęba stomatolog wykonuje tzw. wycisk, który następnie trafia do zakładu protetyki stomatologicznej, gdzie przygotowywana jest korona. W związku z tym, że na porcelanową koronę trzeba poczekać, stomatolog przygotowuje z akrylu koronę tymczasową, która zabezpiecza oszlifowany ząb, zmniejsza dyskomfort i poprawia estetykę uśmiechu. Na kolejnej wizycie, już po otrzymaniu przygotowanej na podstawie wycisku korony, stomatolog mocuje ją do wcześniej oszlifowanego zęba przy pomocy cementu. Korony zębowe instalowane są na stałe, przez co są zdecydowanie wygodniejszym rozwiązaniem od protez.
Istnieje wiele metod poprawy estetyki uśmiechu i to niezależnie od stopnia uszkodzenia zębów. Jedną z nich są właśnie korony zębowe, które pozwalają zamaskować poważne uszkodzenia, trwałe przebarwienia, złamania czy innego rodzaju uszczerbki zębów. Stosuje się je w wielu sytuacjach, często jako alternatywę dla licówek, implantów i protez zębowych - gdy można uratować przynajmniej fragment zęba i przy pomocy korony go odbudować.